SOLUK SOLUÐA

Uzun, karanlýk bir çýðlýðýn da ardýna düþebilir insan,
Titrek, eðri büðrü bir yazýnýn çaðrýsýna da uyar.
Býrakýp her þeyi döner -
Aþk bir buluþmadýr çünkü,
Her zaman gecikmiþ bir buluþma.

Bitmeyen bir kavuþmadýr da aþk -
Araya her zaman bir þeyler girer:
Bazen kendi sevincinin kanat gölgesi,
Bazen nabzýn hýzý, yüreðin titreyiþi,
Tüylerin telaþýyla besleniyor gibidir -
Araya her zaman bir þeyler girer:
Çalýþma saatleri, karþýlýksýz sorular.
Nereden bilebilir insan
Bunlarýn hepsinin de aþk olabileceðini?

Çoðu kez aldatýcýdýr da,
Bakarsýn, herkes onun askeri, onun þehidi.
Oysa aþk hiçbir zaman bir yarýþ deðildir ki.
Bu yüzden yanýlýr hep
Sayýn muhbir vatandaþ, köftehor okur, arsýz yetkili.
Sararmýþ bir fotoðraf olarak da çýkabilir karþýna,
Borulu bir fonoðraf kýlýðýyla da.
Bakarsýn, ona da dadanmýþ
Gündelik hayatýn sosyolojisi.

Yeniden duyulur bazen o uzun ve karanlýk çýðlýk.
Çaðýran o titrek yazý yeniden belirir -
Çünkü aþk en eski köprüsüdür Balkanlarýn, en eski.

Cevat ÇAPAN